Posts Tagged ‘MUZIQ’
Και πάντα δίπλα σας, αρωγοί, έτοιμοι να λύσουμε κάθε απορία σας, όπως: γιατί μεγαλώνουν τα νύχια μας, ή δε της ανεβαίνει το αίμα της νυχτερίδας στο κεφάλι κρεμασμένη όλη μέρα ανάποδα, ή να ζει κανείς ή να μη ζει….
Πρώτα η μουσική πρέπει να μεταφραστεί σε ψηφιακό κώδικα, που θα αποτελείται από 1 και 0.
Γι’ αυτό χρησιμοποιείται ένα σύστημα το οποίο διαβάζει τα ηχητικά κύματα με αστραπιαία ταχύτητα και τα χωρίζει σε σημεία, που ονομάζονται «δείγματα» (samples).
Για την καλύτερη δυνατή αναπαραγωγή του ήχου, απαιτούνται 44.100 δείγματα ανά δευτερόλεπτο.
Κάθε δείγμα χρειάζεται 2 bytes και επειδή η μουσική θα παίζεται με στερεοφωνικό ήχο, απαιτούνται σχεδόν 783 εκατομμύρια bytes για ένα δίσκο με 74 λεπτά μουσικής.
Αυτά τα bytes αποθηκεύονται στη συνέχεια στο μικρό δίσκο του CD.
Το μεγαλύτερο μέρος του CD αποτελείται από καθαρό, χυτό πλαστικό.
Στην κάτω επιφάνειά του αποτυπώνεται μια μακριά σπείρα με μικροσκοπικές αυλακώσεις, οι οποίες αντιπροσωπεύουν όλα τα bytes.
Πάνω από αυτήν τοποθετείται μία στρώση μετάλλου που ανακλά το φως (αλουμίνιο, χρυσός ή ασήμι), η οποία, με τη σειρά της, καλύπτεται από μία στρώση προστατευτικού ακριλικού υλικού.
Η σπείρα με τα δεδομένα μπορεί κατόπιν να διαβαστεί με τη βοήθεια μιας ακτίνας λέιζερ, η οποία διαπερνάει το πλαστικό και ανακλάται από τη στρώση του μετάλλου.
Οι αυλακώσεις θα πρέπει, φυσικά, να είναι πολύ μικροσκοπικές για να χωρέσουν.
Οι μικρότερες δεν ξεπερνούν το 1/1000 του χιλιοστού, ενώ όλη η σπείρα με τα δεδομένα, αν ξεδιπλωθεί, έχει μήκος 5 χιλιομέτρων.
Και μ’ αυτόν τον τρόπο βάζεις το cd στο στερεοφωνικό σου και ακούς, τη Μαντουμπάλα. Φιν.
H Δρέσδη, είναι μια μικρή Γερμανική πόλη που, παρά τις ζημιές που υπέστη στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει να επιδείξει πολλά σημαντικά παραδείγματα Μπαρόκ και Ροκοκό αρχιτεκτονικής. Επιπλέον, σήμερα είναι μία από τις πιο φιλικές προς το περιβάλλον πόλεις της Ευρώπης, που βασίζεται σε ανακυκλώσιμες μορφές ενέργειας και περίπου το 60% του αστικού ιστού της αποτελείται από πράσινο.
Το 1999 η αρχιτέκτων Heike Bottcher, ανέλαβε το project της αναστήλωσης του Kunsthofpassage, μιας σειράς από πέντε εσωτερικές αυλές που επικοινωνούν μεταξύ τους και όπου στεγάζεται μια σειρά από καταστήματα και χώρους αναψυχής.Η πιο γνωστή από αυτές είναι Η Αυλή Των “Στοιχείων Της Φύσης” αφού η εικόνα της εγκατάστασης που εμπνεύστηκαν οι καλλιτέχνες Annette Paul, Christopher Rossner και Andre Temple έχει δημοσιευτεί επανειλημμένα στο διαδίκτυο. Πρόκειται για μια σειρά από περίτεχνους αγωγούς απορροής ομβρίων υδάτων που είναι σχεδιασμένοι ώστε να παίζουν με το νερό της βροχής παρατείνοντας την διαδρομή που κάνει μέχρι να φτάσει στην γη.
Το νερό που συγκεντρώνεται σε μια δεξαμενή στην στέγη κατεβαίνει μέσα από ένα πολύπλοκο εικαστικό δίκτυο σωληνώσεων που μορφολογικά παραπέμπει σε μουσικά όργανα. Στην πραγματικότητα, και ενδεχομένως προς απογοήτευση πολλών, όταν βρέχει δεν ακούγεται μελωδική μουσική αλλά μια σειρά από μικρές παραμορφώσεις στην ένταση και τον ήχο της βροχής ανάλογα με το υλικό, την διάμετρο του σωλήνα και το σημείο που στέκεται ο παρατηρητής.
Ηκάθε μια από τις διαδοχικές αυλές έχει το δικό της χαρακτήρα και όνομα: “Η Αυλή Των Μυθικών Τεράτων“, “Η Αυλή Των Φώτων“, “Η Αυλή Των Μεταμορφώσεων“, και τέλος “Η Αυλή Των Ζώων“.
+ ΜΗ ΞΕΧΝΑΣ ! ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ FOOD ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ MUZIQ… FUCK TORY
Posted: 23 Ιουλίου, 2012 in MUZIQΕτικέτες: MUZIQ